“Ik werd gebeld door mijn vriendin. Ze vertelde mij dat er een melding was gedaan bij Veilig Thuis over haar dochter.
Alle alarmbellen gingen bij mij af. Ik ken Rebecca al 20 jaar en weet dat ze een goede moeder is.
Er was een melding gedaan over een vermeend voorval van acht maanden geleden, en nu besloot de melder Veilig Thuis in te lichten. Rebecca vertelde dat de school geen zorgwekkende signalen heeft en er is nooit hulpverlening in haar gezin geweest.
Na haar verhaal te hebben aangehoord stuurde ik haar de handleiding ‘U hebt te maken gekregen met Veilig Thuis’. Gepokt en gemazzeld als ik ben, met jaren jeugdzorgervaring en het oprichten van de blog Jeugdzorg Dark horse, stuurde ik haar een aantal mails met adviezen.
Op 14 juli 2021 verscheen in de media het zoveelste jank-artikel (1) van een jeugdzorgbestuurder over toenemend geweld tegen jeugdbeschermers. In dit geval Ruud Brinkman van jeugdbescherming Overijssel die volgens de strategie van ‘dader presenteert zich als slachtoffer’ medelijden probeerde op te wekken bij het grote publiek dat nog altijd geen kennis heeft van de voortdurende structurele misstanden in de jeugdzorgsector. Een week daarvoor was er een aangrijpende documentaire op televisie geweest over het willekeurige, hardvochtige en amateuristische handelen van Veilig Thuis, de Gecertificeerde Instelling (GI) en de Raad voor de Kinderbescherming (RvdK) gezien door de ogen van verloskundige Sylvia von Kospoth (2). Standaardpraktijk bij ieder kritisch artikel in een grote krant of een uitzending over de wanpraktijken van jeugdzorg is dat de dagen daarna er meteen een tegenoffensief komt vanuit jeugdzorg dat twee mogelijkheden kent; ofwel er wordt snel een andere krant gebeld die een menselijk portret schildert van een paar gezinsvoogden die met veel liefde en integriteit hun werk doen (waarbij ze soms ‘moeilijke’ keuzes moeten maken) of er komt een klaagzang van een jeugdzorg-bobo over het toenemende geweld tegen jeugdzorgmedewerkers in een zelf geschreven column of een ‘spontaan’ interview in de krant.
Copyright © 2016-2020 Stichting SOS-Jeugdzorg. Alle rechten voorbehouden.
Onze stichting heeft de ANBI-status